انرژی
یکی از بخشهای دارای مزیت صادراتی در کشور، بخش نفت، گاز و پتروشیمی است. فناوری نانو میتواند با بهبود محصولات موجود در این زمینه، موجبات ارتقای صادارت محصولات با فناوری پایین به محصولات با فناوری بالاتر و در نتیجه افزایش یکبارۀ ارزآوری این بخش بزرگ از اقتصاد ایران را فراهم آورد. همچنین فرآوری سطح بالاتر نفت و گاز و تبدیل آن به مواد با ارزش افزودۀ بالاتر با استفاده از فناوری نانو قابل تحقق است و به همین دلیل، این بخش در اولویتهای سرمایهگذاری قرار دارد.
اصلاح الگوی مصرف یکی از شعارهای اقتصاد مقاومتی است. فناوری نانو میتواند با کاهش مصرف بنزین، نفت، گاز و سایر سوختهای فسیلی در کشور و تغییر تدریجی الگوی تأمین آن از دولتی به خصوصی، ضمن اصلاح الگوی مصرف موجب کاهش آلودگی و بسیاری از چالشهای دیگر کشور شود. نانوفتوسلها با ایجاد صرفۀ اقتصادی بالا، تحقق این امر را ممکن کردهاند.
سلامت و دارو
بهداشت، سلامت و دارو تأثیر جدی بر بهبود کیفیت زندگی مردم و لمس آثار و برکات توسعۀ فناوری نانو در کشور خواهد داشت. این مسئله یکی از اهداف کلان تشکیل این هلدینگ است که قرارگیری این بخش در اولویتهای سرمایهگذاری را ضروری مینماید.
محیط زیست
یکی از چالشهای کشور، تأمین آب شرب، بهبود کیفیت آب شرب و بازیافت آب است که فناوری نانو در این عرصه گامهای جدی برداشته است. این مسئله به سبب رفع چالش کشور در اولویت سرمایهگذاری قرار گرفته است.
رنگ و نانوپوششها
یکی از اثرات کاربردی فناوری نانو در زمینۀ پوششها است. فناوری نانو با ریزتر کردن مواد و ترکیب آنها در ابعادی ریزتر، میتواند پوششهای بسیار قدرتمندتری را ایجاد نماید. نانوپوششها به سبب افزایش کارایی و بهرهوری پوششهای موجود، افزایش ارزش افزوده کالاها، افزایش صادرات محصولات موجود با ارزآوری بالاتر و در نتیجه کاهش وابستگی به صادرات نفت، صادرات محصولات دانشبنیان و تحقق اقتصاد مقاومتی، در صدر اولویتهای سرمایهگذاری هلدینگ قرار دارد.
سایر
با توجه به رسالت اصلی صنتا مبنی بر حل مشکلات و معضلات کشور با استفاده از فناوری های نانو و های تک، بنابراین امکان سرمایهگذاری در سایر طرحهای مبتنی بر فناوری نانو و با دارا بودن حداقل یکی از ویژگیهای زیر وجود دارد:
- طرحهای دارای فناوری پیشرفته
به این معنا که دانش فنی طراحی و تولید نمونه آزمایشگاه یا صنعتی محصول به دلیل پیچیدگی فنی:
1- به سختی قابل کپیبرداری بوده و کسب آن از موانع ورود شرکتهای دیگر به بازار باشد.
2- نیازمند تحقیق و توسعه قابل توجه توسط تیم فنی خبره برای کسب آن باشد.
3- منجر به ایجاد بخش عمده ارزش افزوده محصول شده باشد.
- قابلیت یکپارچه شدن با حوزههای اصلی
- امکان سرمایهگذاری مشترک با سایر بخشها (به ویژه بخش خصوصی)